Osteochondroza kręgosłupa jest patologią chrząstki stawowej, która jest częścią krążków międzykręgowych. Według statystyk choroba o różnym stopniu nasilenia występuje u ponad 60% osób w średnim wieku. Choroby nie można zignorować, dlatego znajomość głównych punktów zapobiegania i leczenia osteochondrozy kręgosłupa przyda się każdemu. W artykule szerzej omówione zostaną zasady i kierunki terapii patologicznej.
Przyczyny choroby i kto jest narażony na ryzyko
Do głównych przyczyn osteochondrozy kręgosłupa zalicza się:
- Skolioza lub patologiczna kifoza kręgosłupa.
- Genetyczne predyspozycje.
- Niedobory mikroelementów (Ca, Mg, P), zaburzenia gospodarki hormonalnej.
- Wcześniejsze urazy kręgosłupa lub operacje.
- Trudne warunki pracy lub siedzący tryb życia, nadwaga lub ciąża.
- Stres nerwowy, palenie i alkoholizm itp.
Osteochondroza kręgosłupa dotyka ludzi w niemal każdym wieku. Osoby starsze są bardziej narażone na cierpienie, ponieważ w wyniku starzenia się zachodzą nieodwracalne zmiany w chrząstce. U osób młodych i w średnim wieku osteochondroza jest najczęściej spowodowana skoliozą kręgosłupa, urazem i otyłością.
Rodzaje i stopnie osteochondrozy
Osteochondrozę klasyfikuje się w zależności od lokalizacji procesu patologicznego w poszczególnych odcinkach kręgosłupa: szyjnym (CS), piersiowym (CT), lędźwiowym (LPR) i krzyżowym (SCR). Jeśli dotknięte są 2 lub więcej części, chorobę nazywa się zwykłą osteochondrozą kręgosłupa. Inne formy choroby są znacznie rzadsze i wyróżniają się osobno: osteochondroza kończyn dolnych, kończyn górnych i innych stawów. W literaturze krajowej częściej wymienia się je pod nazwą osteochondropatia.
Ponadto, w zależności od tego, jakie zmiany zaszły w krążkach międzykręgowych kręgosłupa, wyróżnia się 4 etapy choroby. Stopień osteochondrozy kręgosłupa określa się na podstawie analizy obrazu klinicznego oraz danych pochodzących z badań radiologicznych. Wiodącą metodą diagnozowania choroby jest zdjęcie rentgenowskie kręgosłupa w projekcji czołowej i bocznej.
Objawy różnych typów osteochondrozy
Przed rozpoczęciem leczenia choroba musi zostać prawidłowo zdiagnozowana. Wiele objawów jest często ignorowanych i przypisywanych zmęczeniu. Główne objawy choroby są następujące:
- Ból i uczucie dyskomfortu w dotkniętym obszarze kręgosłupa, nasilające się pod wpływem stresu lub nadmiernego wysiłku.
- Napromienianie bólu kończyn (jeśli dotyczy to kręgosłupa szyjnego - w ramionach, ramionach, możliwe są bóle głowy, w odcinku szyjnym kręgosłupa - w nogach, pośladkach itp.).
- Jeśli dotyczy to rdzenia kręgowego: szumy uszne, częste zawroty głowy, nudności itp.
- Uczucie drętwienia i osłabienia kończyn.
Osteochondroza kręgosłupa charakteryzuje się stopniowym narastaniem objawów choroby wraz z wiekiem. W przypadku braku odpowiedniego leczenia ból znacznie obniży zdolność do pracy, jakość życia i możliwe są powikłania. Dlatego też, jeśli masz pierwsze objawy choroby, powinieneś już skonsultować się z lekarzem w celu przepisania leczenia.
Czy możliwe jest całkowite wyleczenie osteochondrozy?
Powszechnie uważa się, że osteochondrozy nie można wyleczyć; cierpi na to wiele osób, dlatego nie należy zwracać uwagi na patologię. Takie podejście jest zasadniczo błędne. Bez leczenia choroba będzie postępować.
Osteochondrozy nie można wyleczyć na zawsze, ponieważ większość zmian w krążkach międzykręgowych jest nieodwracalna. Ale możliwe jest osłabienie przejawów patologii i zatrzymanie jej postępu. Sukces zależy oczywiście od stopnia zaawansowania choroby, a im wcześniej rozpocznie się leczenie, tym skuteczniejsza będzie terapia.
Jak leczyć osteochondrozę kręgosłupa
Przebieg leczenia osteochondrozy kręgosłupa jest przepisywany przez lekarza po dokładnej diagnozie i przeprowadzany przy użyciu kilku metod zachowawczych. Optymalne metody dobierane są indywidualnie i zależą przede wszystkim od stopnia zaawansowania choroby. Przebieg leczenia obejmuje farmakoterapię, terapię ruchową, fizjoterapię, kinesiotaping itp.
W wyjątkowych przypadkach, gdy podstawowe metody leczenia zachowawczego są nieskuteczne, przeprowadza się interwencję chirurgiczną na kręgosłupie. Częściej wskazaniem do zabiegu jest silny ból spowodowany powikłaniem choroby (przepuklina lub wysunięcie krążka międzykręgowego kręgosłupa, zapalenie korzonków nerwowych itp.). Warto również zauważyć, że leczenie w dzieciństwie i starości ma swoje charakterystyczne cechy, dlatego rozważymy tę kwestię bardziej szczegółowo.
Terapia u dzieci
Osteochondroza u dzieci jest zjawiskiem stosunkowo rzadkim i najczęściej jest spowodowana urazem, nieprawidłowościami rozwojowymi lub chorobą wrodzoną. Aby postawić diagnozę, lepiej zastosować bezpieczniejsze metody, takie jak MRI. Leczenie osteochondrozy u dzieci przebiega według ogólnych zasad, jak u dorosłych, ale bardziej oszczędnie.
Zestaw środków i zabiegów terapeutycznych dobierany jest indywidualnie. Wybierane są najbezpieczniejsze leki o minimalnych skutkach toksycznych, które nie powodują reakcji alergicznych. Terapia manualna i masaż powinny być wykonywane przez wyspecjalizowanych, przeszkolonych specjalistów, z uwzględnieniem specyfiki organizmu dziecka. Apiterapia jest niedopuszczalną metodą leczenia wieku dziecięcego.
Terapia osób starszych
Osteochondroza u osób starszych występuje niemal wszędzie. Leczenie należy prowadzić z uwzględnieniem ogólnego stanu zdrowia i stosowania innych leków. Jeśli dana osoba przyjmuje dodatkowe leki, należy wziąć pod uwagę ich interakcje.
W przypadku osteochondrozy kręgosłupa u osób starszych nie zaleca się masażu. Terapię manualną należy także prowadzić w sposób dostosowany do wieku pacjenta, przez wykwalifikowanego lekarza. Ćwiczenia z zakresu terapii ruchowej dobierane są z uwzględnieniem możliwości fizycznych osoby starszej; są niezbędne do wzmocnienia mięśni pleców i zmniejszenia obciążenia kręgosłupa. W przeciwnym razie leczenie choroby odbywa się zgodnie z ogólnymi zasadami.
Jak leczy się osteochondrozę: leki
Leczenie osteochondrozy kręgosłupa za pomocą leków odbywa się w dwóch głównych kierunkach: eliminacji bólu, poprawie procesów regeneracyjnych w organizmie i strukturze tkanki chrzęstnej. Leczenie zespołu bólowego z osteochondrozą kręgosłupa zależy od jego nasilenia. W przypadku niewielkiego bólu stosuje się NLPZ. Silny ból utrzymujący się przez kilka tygodni przy zmniejszonej zdolności do pracy może być wskazaniem do przepisania opioidowych leków przeciwbólowych. W przypadku bólu utrzymującego się przez kilka miesięcy oprócz NLPZ można przepisać leki przeciwdepresyjne.
Chondroprotektory można stosować w celu poprawy regeneracji chrząstki. Dodatkowo w okresie zaostrzenia osteochondrozy kręgosłupa można stosować leki przeciwskurczowe. Preparaty witaminowe i angioprotektory stosowane są w celach ogólnozdrowotnych oraz w celu usprawnienia procesów metabolicznych.
Rola fizjoterapii
Schemat leczenia osteochondrozy kręgosłupa musi koniecznie obejmować jedną lub więcej metod fizykoterapii. Tak kompleksowa terapia wraz z przyjmowaniem leków znacznie złagodzi stan i przyspieszy powrót do zdrowia. Stosuje się następujące metody leczenia osteochondrozy kręgosłupa:
- Akupunktura lub akupunktura. Istotą metody jest oddziaływanie specjalnych igieł na wybrane aktywne punkty ciała człowieka, co likwiduje skurcze mięśni i usprawnia procesy metaboliczne.
- Masaż. Podczas zabiegu następuje złagodzenie napięcia i bólu mięśni, poprawa lokalnych procesów metabolicznych i krążenia krwi.
- Elektroforeza. Istotą tej metody jest przepuszczanie przez ciało małego prądu. W wyniku leczenia poprawia się metabolizm i ukrwienie tkanek, a przy jednoczesnym podawaniu leków poprawia się ich penetracja.
- Magnetoterapia. Ta metoda leczenia ogranicza proces zapalny, a także pomaga normalizować krążenie krwi i metabolizm.
- Trakcja kręgosłupa. Metoda pozwala na zwiększenie rozstawu kręgów, co łagodzi ból i poprawia ruchomość kręgosłupa oraz trenuje aparat mięśniowo-więzadłowy.
- Leczenie laserowe. Metoda pomaga zmniejszyć ból i obrzęk tkanek otaczających kręgosłup, usprawnia lokalne procesy metaboliczne i zmniejsza stany zapalne.
W przypadku zaostrzenia osteochondrozy kręgosłupa nie stosuje się fizjoterapii; leczenie prowadzi się tylko w okresie remisji. Procedury są przepisywane na kursach trwających 1–2 tygodnie. Częstotliwość zabiegów 2-3 razy w roku.
Leczenie szpitalne
Standardy leczenia osteochondrozy kręgosłupa wymagają leczenia ambulatoryjnego, tj. W warunkach klinicznych. Terapia szpitalna jest wskazana tylko w przypadku powikłań. Dlatego pacjenci z zapaleniem korzeni wymagają hospitalizacji.
Leczenie osteochondrozy w Chinach od dawna prowadzone jest w oparciu o specjalne instytucje, w których terapia manualna jest wykonywana przez wykwalifikowany personel, osteochondroza jest leczona ultradźwiękami, promieniowaniem magnetycznym i laserowym oraz innymi metodami fizjoterapii. Dzięki szpitalnej rutynie pacjenci są leczeni kompleksowo i terminowo, co pozwala im osiągać wysokie wyniki. We współczesnej domowej opiece zdrowotnej opracowano specjalne instytucje do leczenia tej choroby (na przykład centrum medyczne leczenia osteochondrozy), w których kręgowcy lub neurolodzy prowadzą stałe monitorowanie pacjentów oraz dostępne są najnowsze urządzenia i instrumenty do leczenia osteochondrozy.
Terapia manualna
Masaż jest najczęstszą i dostępną metodą fizjoterapii osteochondrozy kręgosłupa (korzyści zabiegu znajdziesz powyżej). Zabieg wykonywany jest wyłącznie przez wykwalifikowanego specjalistę i wyłącznie w okresie remisji. Ostre stany są przeciwwskazaniem do terapii manualnej.
Klasyczny masaż kręgosłupa obejmuje techniki: głaskanie, rozcieranie, ugniatanie, wibrację itp. Zabieg rozpoczyna się od oddziaływania na okolicę lędźwiową, następnie przechodzi do okolicy kołnierza. Następnie wykonywany jest segmentowy masaż refleksyjny.
Apiterapia
Apiterapia to alternatywna metoda leczenia osteochondrozy za pomocą pszczół. Metoda jest zabroniona dla osób uczulonych na użądlenia pszczół. Podczas zabiegu na dotknięty obszar wprowadza się jeden lub więcej owadów w celu użądlenia przez pszczołę. Na początku leczenia wykorzystuje się 1–2 pszczoły, później ich liczba stopniowo wzrasta do 20–30.
W wyniku użądlenia przez pszczołę do organizmu przedostaje się apitoksyna lub jad pszczeli. Substancja ta ma wyraźne działanie przeciwbólowe i przeciwzapalne. Jad pszczeli ma właściwości odtruwające, stymuluje procesy metaboliczne w organizmie i pomaga odbudować struktury tkanki łącznej kręgosłupa.
Gimnastyka metodą autorską
Jako opcję ćwiczeń w przypadku osteochondrozy można zastosować specjalną gimnastykę. Metoda polega na długich codziennych treningach. Główną cechą ćwiczeń jest zachowanie higieny gimnastycznej, a także wiara we własne siły.
Technika obejmuje ponad 60 ćwiczeń. Gimnastyka pomaga przywrócić napięcie mięśniom kręgosłupa i złagodzić napięcie. Pomaga to złagodzić ból, poprawia mobilność i zakres ruchu kręgosłupa.
Tradycyjna medycyna na osteochondrozę
W ramach kompleksowej terapii dozwolone jest stosowanie metod medycyny tradycyjnej. Na przykład szeroko stosuje się leczenie osteochondrozy za pomocą ryżu. Przez około półtora miesiąca osoba jest na diecie ryżowej. Z ryżu wytwarza się również kwas chlebowy, który ma właściwości lecznicze.
Czasami osteochondrozę leczy się także pokrzywą. W tym celu przygotowuje się nalewki na bazie wódki. Leczenie osteochondrozy pięciornikiem przeprowadza się również poprzez przygotowanie nalewek lub wywarów, ekstraktów lub maści.
Środki zapobiegawcze
Nie ma konkretnych metod zapobiegania osteochondrozie. Jeśli jednak przyjmiesz pewne nawyki, ryzyko rozwoju choroby zmniejszy się. Lekarze zalecają przestrzeganie następujących zasad:
- Unikaj nadmiernego wysiłku fizycznego i kontuzji.
- Używaj materacy ortopedycznych lub półsztywnych łóżek.
- Lecz inne choroby w odpowiednim czasie.
- Unikaj napięcia nerwowego i stresu.
- Jedz zdrową dietę i ćwicz.
Jeżeli rozpoznano już osteochondrozę kręgosłupa, wszelkie wykonywane zabiegi lecznicze należy uzgodnić z lekarzem. Samoleczenie w domu może powodować rozwój powikłań. Wyklucza się stosowanie wątpliwych metod, które nie mają udowodnionej skuteczności (leczenie nadtlenkiem wodoru, rozciąganie kręgosłupa poprzez powieszenie na wieszaku itp.). Właściwe leczenie osteochondrozy kręgosłupa znacznie poprawi jakość życia pacjenta i zmniejszy prawdopodobieństwo zaostrzenia choroby.