Artroza stawu biodrowego lub coxarthrosis to przewlekła choroba stawów, której towarzyszy postępujące niszczenie chrząstki stawowej.
Z biegiem czasu proces patologiczny rozprzestrzenia się na torebkę stawową (z rozwojem zapalenia torebki stawowej, okołostawowej), błony maziowej (z rozwojem zapalenia błony maziowej), kości (choroba zwyrodnieniowa stawów), wywołuje stany zapalne mięśni i więzadeł, zanik mięśni, skrócenie kończyna.
Choroba zwyrodnieniowa stawów jest jednostronna lub obustronna, jej rozwój może być szybki lub powolny. Wśród wszystkich przewlekłych chorób stawów zajmuje jedno z czołowych miejsc pod względem chorobowości, zwłaszcza w wieku powyżej 40 lat. Wynika to z faktu, że staw biodrowy ma znaczne obciążenie związane z wyprostowaną postawą i masą ciała.
To jest ważne!
Leki stosowane w leczeniu koksartrozy są objawowe. NLPZ, leki hormonalne, chondroprotektory mogą zmniejszać objawy bólowe, związane z nimi stany zapalne i spowalniać niszczenie chrząstki stawowej. Ale nie wpływają na rozwój choroby, ponieważ nie wpływają na jej przyczynę. Dlatego leczenie objawowe artrozy stawu biodrowego często kończy się koniecznością zastosowania protetyki.
Aby uniknąć najgorszego scenariusza i nie tylko poprawić jakość życia, ale także zapobiec powikłaniom, zatrzymać rozwój choroby i ją odwrócić, należy zająć się przyczyną choroby zwyrodnieniowej stawów.
W tym celu stosuje się złożoną, nielekową terapię metodami odruchu wschodniego, fito- i fizjoterapii, która daje pozytywne wyniki w ponad 90% przypadków zwyrodnienia stawów o 1-2 stopnie. W przypadku zwyrodnienia stawów III stopnia możliwe jest złagodzenie stanu, poprawa jakości życia, spowolnienie rozwoju choroby, z wyjątkiem przypadków, w których wskazana jest operacja chirurgiczna.
Powoduje
Staw biodrowy jest największym stawem ciała, utworzonym przez panewkę kości biodrowej i głowę kości udowej.
Podczas ruchu głowa kości udowej działa jak zawias. Chrząstka hialinowa pokrywająca powierzchnie stawowe i smarowanie mazi stawowej zapewniają swobodne przesuwanie się.
Jeśli nie ma wystarczającej ilości mazi stawowej i/lub zmieniają się jej właściwości, powoduje to tarcie w stawie. W rezultacie chrząstka szklista odwadnia się, zużywa i pęka. Mogą z niego odrywać się fragmenty, tworząc „myszy" w jamie stawowej.
To jest ważne!
Artroza stawu biodrowego jest chorobą zwyrodnieniowo-dystroficzną. Wskazuje to na jego naturę - zmiany zwyrodnieniowe w tkankach na tle ich wygłodzenia (dystrofia). Inną częstą chorobą z tej dużej grupy jest osteochondroza kręgosłupa, która często towarzyszy chorobie zwyrodnieniowej stawów.
Istotą choroby jest to, że proces odnowy chrząstki szklistej z tego czy innego powodu zaczyna pozostawać w tyle za procesem jej zużycia.
Przyczyną tego może być np. powolna produkcja kolagenu w organizmie lub jego niedostateczna podaż do stawu z powodu słabego ukrwienia.
Czynnikiem prowokującym artrozę stawu biodrowego jest często zwiększone lub nieprawidłowe obciążenie z powodu:
- otyłość (nadwaga).
- ciężka praca (ciężkie podnoszenie)
- sport (zwłaszcza skoki, bieganie, podnoszenie ciężarów),
- skolioza, lordoza kręgosłupa,
- płaskostopie.
W rozwoju choroby zwyrodnieniowej stawów rolę odgrywa czynnik dziedziczny, ale sama choroba nie jest dziedziczona. Możemy mówić tylko o wrodzonej predyspozycji do tego.
Koksartroza często rozwija się z powodu wrodzonych anomalii anatomicznych - podwichnięcia, dysplazji stawu biodrowego.
Objawy choroby zwyrodnieniowej stawów
Główne objawy artrozy stawu biodrowego to ból, sztywność, ograniczony zakres ruchu w stawie, kulawizna.
We wczesnym stadium ból pojawia się sporadycznie, tylko podczas wysiłku fizycznego (np. podczas wchodzenia lub schodzenia po schodach, kucania), po długim spacerze, stojąc na nogach. Chodzeniu towarzyszy chrupanie, skrzypienie w stawie.
Ból stawów (artralgia) może wystąpić również po długim przebywaniu w statycznej, niewygodnej pozycji. Tak zwane „bóle startowe" pojawiają się po dłuższym bezruchu, na początku ruchu i zwykle ustępują w ciągu 30 minut, gdy noga „kroczy".
Wraz z zapaleniem aparatu mięśniowo-szkieletowego, błony maziowej możliwe są objawy takie jak obrzęk, zaczerwienienie w okolicy stawu. W tym przypadku ból staje się stały.
Coxarthrosis z reguły rozwija się powoli. Przez długi czas możliwy jest bezobjawowy rozwój choroby. Na tym etapie mogą pojawić się objawy takie jak otyłość, przewlekłe choroby układu oddechowego (przewlekłe zapalenie oskrzeli itp. ), częste przeziębienia.
Osobliwością takich chorób jest to, że po powstaniu nigdy nie odchodzą same. Potrzebne są znaczne wysiłki, aby spowolnić rozwój choroby, a tym bardziej ją zatrzymać i odwrócić. Dlatego duże znaczenie ma wczesne rozpoznanie artrozy. Ważne jest, aby leczenie choroby rozpocząć w momencie pojawienia się pierwszych objawów. Im więcej czasu upłynie od rozpoznania choroby zwyrodnieniowej stawów do rozpoczęcia jej leczenia, tym więcej czasu i wysiłku będzie to wymagało i tym mniej można się po niej spodziewać wyników.
Ból w chorobie zwyrodnieniowej stawów może być zlokalizowany lub promieniujący (do pachwiny, uda, kolana, dolnej części pleców, kości krzyżowej, kości ogonowej).
- Objawy choroby zwyrodnieniowej stawów stopnia 1. W przypadku zwyrodnienia stawów I stopnia na zdjęciu rentgenowskim widać zwężenie szpary stawowej o mniej niż 50%. Ból ma charakter umiarkowany, występuje tylko przy obciążeniach, ruchach i ustępuje w spoczynku. Ruch w stawie nie jest ograniczony.
- Objawy choroby zwyrodnieniowej stawów w stadium 2. Stopień 2 Coxarthrosis oznacza zwężenie szpary stawowej o ponad 50%. Staw biodrowy jest zdeformowany, na zdjęciu są rodzaje narośli kostnych (osteofitów), które powstają w celu skompensowania obciążeń. Zmniejsza się objętość ruchów, stają się one coraz trudniejsze. Ból jest silniejszy i przedłuża się, zmienia się chód, rozwija się kulawizna.
- Objawy choroby zwyrodnieniowej stawów w stadium 3. W przypadku zwyrodnienia stawów trzeciego stopnia ból nie zależy od ruchów, staje się stały. Przestrzeń stawowa praktycznie zanika (zwężenie o ponad 70%). Zdjęcie rentgenowskie pokazuje "myszy stawowe", zarośnięte osteofity, znaczną deformację kości. Ruchy są mocno ograniczone, staw praktycznie traci ruchomość. Występuje skrócenie nogi na tle zaniku mięśni.
W zależności od dotkniętego obszaru choroba zwyrodnieniowa stawów może być zlokalizowana lub uogólniona, jednostronna lub obustronna.
Jeśli choroba rozwija się jako niezależna patologia, nazywa się ją pierwotną, jeśli na tle urazu lub choroby podstawowej (endokrynologicznej, metabolicznej) - wtórnej.
W zależności od nasilenia objawów występują skąpoobjawowe i jawne (z żywym obrazem klinicznym) postać zwyrodnienia stawów, a w zależności od tempa rozwoju choroby - szybko lub powoli postępująca.
Szybki postęp choroby oznacza wystąpienie objawów w ciągu pierwszych czterech lat od początku rozwoju, powolny – po pięciu latach bezobjawowego przebiegu.
Diagnoza artrozy stawu biodrowego
Podczas diagnozowania koksartrozy lekarz musi odróżnić ją od chorób o podobnych objawach, przede wszystkim od zapalenia błony maziowej, zapalenia stawu biodrowego (zapalenie stawu biodrowego), a także od osteochondrozy lędźwiowo-krzyżowej.
Na pierwszej wizycie lekarz pyta pacjenta o objawy, czas ich występowania, okoliczności, w jakich ból się nasila. Następnie bada historię, aby określić pierwotny lub wtórny charakter patologii, zwracając uwagę na choroby współistniejące.
Podczas badania zewnętrznego lekarz ocenia zakres ruchu w stawie, ruchomość, napięcie mięśniowe, porównuje długość nóg.
Następnie przeprowadzana jest diagnostyka sprzętu (prześwietlenie, MRI, USG):
- Prześwietlenie. Pokazuje wielkość szpary stawowej, której zwężenie można wykorzystać do oceny stopnia zniszczenia chrząstki szklistej i stadium choroby. Również na zdjęciu rentgenowskim można zobaczyć deformacje kości, osteofity, „wspólne myszy".
- Rezonans magnetyczny. Dostarcza bardziej szczegółowych informacji, pozwala ocenić stan tkanek chrzęstnych, charakter i stopień ich zniszczenia, zbadać więzadła, pożyczki krwi, błonę maziową, torebkę stawową. MRI jest uważany za bardziej informacyjny sposób diagnozowania artrozy stawu biodrowego.
- Artroskopia. Jest to metoda oględzin stawu za pomocą miniaturowej kamery wideo (artroskopu), odnosi się do małoinwazyjnych zabiegów diagnostycznych. Artroskop jest wprowadzany do jamy stawowej i przesyła obraz przez przewodnik z włókna szklanego do monitora komputerowego.
Leczenie koksartrozy
Farmakoterapia choroby zwyrodnieniowej stawu biodrowego polega na łagodzeniu bólu, zmniejszaniu stanu zapalnego. W tym celu stosuje się niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) na bazie diklofenaku, ibuprofenu, piroksykamu, ketoprofenu itp. w postaci maści, zastrzyków lub doustnie.
Przy silnym bólu możliwe jest zastosowanie blokady przeciwbólowej (wstrzyknięcie środka przeciwbólowego do stawu).
W przypadku ciężkiego stanu zapalnego, którego nie powstrzymują NLPZ, stosuje się zastrzyki leków hormonalnych (kortykosteroidów) do stawu.
Aby ułatwić przesuwanie się w stawie, zwiększyć objętość nawilżenia mazi stawowej, stosuje się zastrzyki kwasu hialuronowego do jamy stawowej.
W celu poprawy krążenia krwi można przepisać leki rozszerzające naczynia krwionośne.
Aby spowolnić rozwój choroby, przepisuje się chondroprotektory zawierające glukozaminę, chondroitynę.
W późnym stadium choroby, jeśli leczenie zachowawcze nie jest możliwe, wykonuje się operację chirurgiczną, w której staw zostaje zastąpiony endoprotezą (ceramiczną, tytanową lub plastikową).
Leczenie w klinice
Jak pokazuje praktyka, miejscowy wpływ na ognisko choroby, bez uwzględnienia relacji w jednym układzie organizmu, jest często nieskuteczny. Aby zatrzymać rozwój choroby i zainicjować odbudowę stawu, konieczne jest wyeliminowanie przyczyny, dla której rozpoczęło się niszczenie chrząstki szklistej.
W tym celu w specjalistycznej klinice stosuje się kompleksową terapię mającą na celu przywrócenie równowagi śluzówki, która odpowiada nie tylko za smarowanie stawów i chrząstki stawowej, ale także za metabolizm, odporność i regulację hormonalną. W rezultacie choroba zwyrodnieniowa stawów traktowana jest jako szczególny przejaw nierównowagi tej podstawy wraz ze współistniejącymi chorobami, w tym nadwagą i innymi patologiami.
Leczenie odbywa się za pomocą złożonych sesji, które obejmują kilka metod odruchu wschodniego, fizjoterapię na tle ziołolecznictwa medycyny tybetańskiej.
- Moksoterapia.Ogrzewanie punktowe cygarami i szyszkami piołunowymi w obszarze dotkniętego stawu łączy się z ogrzewaniem punktów bioaktywnych na meridianach ciała. Lokalne oddziaływanie powoduje przepływ krwi, poprawia miejscowe krążenie krwi, stymuluje regenerację chrząstki szklistej. Oddziaływanie na meridiany organizmu pomaga przywrócić równowagę śluzówki jako całości, wyeliminować przyczynę zwyrodnienia stawów. Zabieg ma silne działanie immunomodulujące, przeciwzapalne i jest uważany za jeden z najlepszych sposobów leczenia przeziębień na tle braku równowagi śluzu.
- Akupunktura.Zabieg działa przeciwzapalnie, wspomaga odpływ wysięku z jamy stawowej, aktywuje procesy przemiany materii, regenerację tkanek, poprawia krążenie krwi. Akupunktura w bioaktywnych punktach wątroby stymuluje syntezę kolagenu - budulca chrząstki stawowej.
- Fitoterapia.Fitopreparaty stosowane w chorobie zwyrodnieniowej stawów przyspieszają procesy metaboliczne, pomagają zwiększyć ciepłotę ciała i poprawiają krążenie krwi. Ponadto działają przeciwzapalnie, immunomodulująco i chondroprotekcyjnie.
- Akupresura.Oddziaływanie silnego ucisku na bioaktywne punkty meridianów ciała potęguje efekt akupunktury. Masaż miejscowy w obszarze dotkniętego stawu poprawia miejscowe krążenie krwi, przyspiesza gojenie, odbudowę tkanek stawowych i okołostawowych.
- Hirudoterapia.Leczenie pijawkami leczniczymi wzmacnia ogólny efekt terapeutyczny - poprawia krążenie krwi w stawach, ma dodatkowe działanie immunomodulujące, przeciwzapalne.
Z miękkich metod leczenia stosuje się korektę odżywiania i stylu życia, a także ćwiczenia fizjoterapeutyczne (terapia ruchowa).
To jest ważne!
Ta kombinacja lokalnych i ogólnych efektów w zwyrodnieniu stawów z reguły wykazuje wysoką skuteczność. Czas trwania sesji zabiegowej to 1 – 1, 5 godziny. Przebieg leczenia obejmuje 10-15 sesji, które są przeprowadzane co drugi dzień. Po jego zakończeniu wykonuje się badanie kontrolne (MRI lub RTG) w celu oceny uzyskanych wyników.
Komplikacje
W drugim stadium choroby zwyrodnieniowo-dystroficznej zwykle dołącza się do niej proces zapalny - zapalenie błony maziowej, torebki (zapalenie błony maziowej, zapalenie kaletki), zapalenie ścięgna i pochwy.
W późnym stadium choroby wzrasta ryzyko patologicznych złamań kości, zwichnięć stawów, przemieszczenia głowy kości udowej i jej penetracji w okolice miednicy.
Ze względu na skrócenie nogi na tle zaniku mięśni miednica jest zniekształcona i rozwija się osteochondroza lędźwiowo-krzyżowa.
Najpoważniejszym powikłaniem choroby zwyrodnieniowej stawu biodrowego jest martwica aseptyczna głowy kości udowej.
Zapobieganie
W celu zapobiegania artrozie stawu biodrowego należy unikać czynników wywołujących chorobę.
Dobrym sposobem zapobiegania rozwojowi choroby zwyrodnieniowej stawów jest chodzenie, pływanie, gry na świeżym powietrzu. W takim przypadku należy unikać podnoszenia ciężarów, a także intensywnych obciążeń udarowych stawów podczas skakania, biegania. Ważną częścią profilaktyki choroby zwyrodnieniowej stawów jest utrzymanie prawidłowego wskaźnika masy ciała.
FAQ
Czy można wyleczyć chorobę zwyrodnieniową stawów za pomocą domowych środków?
Samoleczenie choroby zwyrodnieniowej stawów jest niebezpieczne, ponieważ wpływa tylko na objawy, a nie na przyczynę choroby. W rezultacie proces degeneracyjno-dystroficzny nadal się rozwija, co prowadzi do straty czasu i późnego rozpoczęcia leczenia. W tym sensie długotrwałe stosowanie niesteroidowych maści przeciwzapalnych (NLPZ) jest szczególnie niebezpieczne. Plastry rozgrzewające, gorące okłady pomagają poprawić miejscowe krążenie, ale samo to nie wystarczy, aby zatrzymać rozwój choroby. Konieczne jest kompleksowe zastosowanie procedur medycznych (moksoterapia, akupunktura itp. ), co wymaga kwalifikacji lekarza.
Jak jeść, żeby nie było artrozy?
Aby zapobiec przeziębieniom, w tym artrozie stawów, pokarmy powinny być rozgrzewające, gorące, lekkie - są to pokarmy takie jak ryby, chudy drób, jagnięcina, owoce morza, jajka, orzechy. Należy unikać makaronów i wypieków z miękkiej pszenicy, kaszy manny, kaszy jaglanej, roślin strączkowych, surowych warzyw, owoców cytrusowych, nie nadużywać mleka i nabiału, cukru, masła i innych produktów chłodzących. Zasady te są przydatne do przestrzegania zarówno w celu zapobiegania artrozie, jak iw ich obecności.
Czy można wyleczyć coxarthrosis?
Jak pokazuje doświadczenie, kompleksowa terapia daje pozytywny efekt w ponad 80% przypadków koksartrozy, pod warunkiem, że w połączeniu z lokalnymi zabiegami wpływa na cały organizm. Konkretne wyniki zależą od stadium, stopnia zaawansowania choroby, wieku i innych indywidualnych cech. W przypadku artrozy I - II stopnia zwykle można zatrzymać rozwój choroby, rozpocząć odbudowę stawów, w III etapie - spowolnić proces, poprawić jakość życia.